Opinión: A ideoloxía engana a toda España

En Xenteceibe , queremos reflexionar , sobre o efecto que teñen os medios de comunicación , cas súa respectivas ideoloxías , xa que para os observadores que non seguiron aos piquetes informativos , e se limitaron a pasividad e a neutralidad , acto que tamén consideramos como movemento , porque a veces o mellor acto é unha boa abstención , e con isto non queremos dicir que estamos en contra da folga , que a apoiamos , solo denunciamos que os medios manipulan a información , para que mentras que en medios da dereita se tomou a folga como un fracaso , en medios da esquerda se considerou un éxito absoluto , así o afirmaban Mariano Rajoy e Fátima Baez por parte da dereita , e Cándido Mendez e Ignacio Fernandez Toxo por parte da esquerda.

Con isto concluimos que a imparcialidade informativa está imperando nos tempos que corren , e se a información de internet nunca foi veraz , e agora tampouco o é a da televisión e a radio , que nos espera unha información na que teñamos a labor de buscar as verdades e as mentiras ? Levaremos ata o extremo o escándalo actual de ter que ler en varios periódicos a mesma noticia e parecer unha distinta ?

Todo o malo das vacas tolas.

Cando e onde comezou?

O primeiro caso en bóvidos comunicouse no Reino Unido, en novembro de 1986, polo Laboratorio Central de Veterinaria, e a partir de 1987 empézase a investigar sobre o seu posible mecanismo de transmisión. En abril de 1990 comunicouse oficialmente á Comunidade Económica Europea.Inicio da páxina

Cal é a súa causa?

A súa causa parece ser unha proteína á que se chamou "prión". Trátase dunha partícula aínda máis pequena que un virus, un axente infectante non habitual e que se asemella ao axente responsable dunha enfermidade que afecta ás cabras e ovellas: o "scrapie" ou prúrigo lumbar. Este "prión" é moi resistente aos medios habituais de desinfección.

As vacas se "contaxiarían" ao comer pensos elaborados con restos doutros animais. Non se detectou o contaxio das vacas enfermas ás súas crías nin a outras vacas.

Que problemas pode ter para as persoas?

En 1996 comunicáronse 10 casos de pacientes afectados dunha moi rara enfermidade denominada "variante da Enfermidade de Creutzfeldt-Jakob". Esta doenza que afecta ás persoas, parece moi similar ao proceso que facía enfermar as vacas. A enfermidade tamén produce unha dexeneración progresiva do sistema nervioso central dos seres humanos. Pénsase, aínda que a evidencia científica non é total, que as persoas enfermarían ao comer produtos procedentes do gando vacún enfermo de encefalopatía esponxiforme, especialmente os derivados que contiveran tecido nervioso central (cerebro, medula espiñal, ollos) e tamén algunhas vísceras (bazo, tripas, etc.).

GM: En 2020 os coches conduciranse sos.

Alan Taub, vicepresidente de Xeneral Motors, que expuxo estas consideracións no Congreso Mundial de Sistemas de Transporte, explicou que os avances en tecnoloxía para a autonomía dos vehículos se están a centrar ata a data nos sistemas de seguridade.

Así, os principais elementos desenvolvidos son sensores, radares, dispositivos portátiles de comunicación, GPS e cámaras. Todos eles proporcionan información crítica ao condutor e ao ordenador do automóbil.

Estes desenvolvementos tecnolóxicos poderanse combinar con mapas dixitais, de forma que a mesma tecnoloxía propiciará que os ordenadores se concentren na condución dos vehículos, mentres os condutores se dedican a outros asuntos.

"O obxectivo prioritario é a seguridade. As futuras xeracións de sistemas de seguridade eliminarán os coches, intercedendo en beneficio dos condutores mesmo aínda que estes non se decaten dunha situación perigosa," ten añadidoTaub.

A semente da soia , un producto moi san !

Xuntos, aceite e contido de proteínas contan son o 60% aproximadamente do peso seco da soia; proteína 40% e aceite 20%. O resto componse de 35% de carbohidratos e preto do 5% cincenta. Cultivárelos comprenden aproximadamente 8% casca de semente, 90% cotiledóns e 2% eixes de hipocótilo ou xerme.

A soia é un alimento moi rico en proteína. Algúns dos seus derivados consúmense en substitución dos produtos cárnicos, xa que a súa proteína é de moi boa calidade, case equiparable á da carne. Os adultos necesitan inxerir coa dieta 8 aminoácidos (os nenos 9) dos 20 necesarios para fabricar proteínas. As proteínas máis completas, é dicir, con todos os aminoácidos necesarios, adoitan encontrarse nos alimentos de orixe animal. Non obstante a soia achega os 8 aminoácidos esenciais na idade adulta, aínda que a achega de metionina sexa algo escasa; pero isto pode compensarse doadamente incluíndo cereais, ovos ou lácteos na alimentación diaria.

A maioría da proteína de soia é un depósito de proteína relativamente estable á calor. Esta estabilidade á calor permite resistir cocción a temperaturas moi elevadas a derivados da soia tales como o tofu, o xugo de soia e as proteínas vexetais texturizadas para ser feitas.

Os principais carbohidratos solubles, sacáridos, de soia madura son: o disacárido sacarosa (2,50-8,20%), o trisacárido rafinosa (0,10-1%) composto por unha molécula de sucrosa conectada a unha molécula de galactosa, e o tetrasacárido estaquiosa (1,40-4,10%-4,10) composto por unha sucrosa conectada a dúas moléculas de galactosa. Os oligosacáridos rafinosa e estaquiosa protexen a viabilidade da semente de soia do desecamento pero non son dixeribles e polo tanto contribúen á flatulencia e molestias abdominais en humanos e outros animais monogástricos. Os oligosacáridos non dixeridos son degradados no intestino por microbios nativos producindo gases tales como dióxido de carbono, hidróxeno, metano, etc.

BACTERIAS PARA FABRICAR BIOPLÁSTICOS

Ante a necesidade de producir produtos biodegradables que respecten o noso ámbito, os polihidroxialcanoats (PHA) aparecen como unha grande alternativa e cumpren satisfactoriamente con este obxectivo.
Son plásticos sintetizados por bacterias.
A novas investigacións apuntan a que o proceso actual se realice con custos máis baixos que permitan a utilización a grande escala destes materiais como alternativa aos plásticos non degradables que teñen a súa orixe xeralmente no petróleo.
O que segue a continuación é o informe sobre tema de María García De la Fuente, publicado orixinariamente no Publico-é de España

Asentos de soia nun todoterreo, bolígrafos de millo, teclados de cana de azucre, embalaxes de urea de porco ou un moble a partir de plumas de polo. Todos estes obxectos son reais, prototipos fabricados con plásticos, pero a nova materia prima non é o petróleo, senón residuos agrícolas, gandeiros e domésticos. En breve, ordenadores, automóbiles, xoguetes, mobles, roupa, calzado, cosméticos, implantes médicos e todo tipo de embalaxes de plástico empezarán a fabricarse con refugallos. Son os bioplásticos, e os vertedoiros estanse a converter nos novos pozos de petróleo.

Unha empresa estadounidense optou precisamente por facer do vertedoiro a súa mina: "Convertemos o lixo en algo útil" é o lema de Wast-Away, que creou o fluff, un composto apartir do lixo doméstico e envases de plástico, e con este produto se poden obter materiais de construción ou enerxía.

O encarecemento do prezo do cru e os seus problemas ambientais polos gases de efecto invernadoiro levaron aos fabricantes a investigar en novas materias primas que substitúan ao petróleo. Como xa sucedeu no campo dos biocombustibles de primeira xeración (os que se obteñen a partir de cultivos como millo, soia ou cana de azucre), os plásticos tamén miraron o campo. O primeiro paso foi a fabricación de biopolímeros a partir de cultivos de millo, soia, avea, xarope de pradairo, sorgo ou aceites, e agora as investigacións diríxense cara ao uso de residuos agrícolas e gandeiros, para non entrar en conflito cos recursos para alimentación.

Na actualidade prodúcense 200 millóns de toneladas de plásticos ao ano en todo o mundo, dos que entre o 5% e o 10% son bioplásticos. O mercado é aínda pequeno, pero algunhas marcas xa os están a incorporar como, por exemplo, NEC, que ten un teléfono feito a partir do millo, ou o envoltorio da Playstation de Sony, que está fabricado a partir de cascas de laranxa. Pola súa banda, o Instituto Tecnolóxico do Plástico, con sede en Valencia, e a Universidade de Warwick (Reino Unido) desenvolveron un coche de carreiras a base de cenoria, soia, patacas e fibra vexetal.

Hai exemplos moi curiosos. O investigador Justine Barone, do Departamento de Enxeñaría de Sistemas Biolóxicos da Universidade de Virxinia (EUA), desenvolveu un bioplástico a partir das plumas dos polos, das que extrae a queratina para fabricar polímeros tan duradeiros e resistentes como os baseados en combustibles fósiles. Pola súa banda, a compañía química danesa Agroplast deseñou unha botella de bioplástico a partir da urea de porcos, e así solucionan dous problemas: a xestión dos zurros de porcinos que exceden a necesidade de aboamento e a fabricación de plásticos. A compañía desenvolveu o sistema de recollida rápida dos ouriños, de forma separada do esterco, para evitar que se converta en amoníaco, e hapatentado o método para solidificala e convertela en bioplástico.

Outra fonte de obtención de plásticos do futuro é o mar. En México, o Centro de Investigacións Biolóxicas do Noroeste (CIBNOR) traballa en bioplásticos a partir de bacterias mariñas, que proliferaron debido ao aumento de nutrientes no mar. Os investigadores cultivan as bacterias tipo Baacillus e Paracoccus no laboratorio en condicións similares ao mar, e a partir delas fabrican os biopolímeros.

No campo das bacterias tamén se traballa en España. Os principais bioplásticos son o poliácido láctico (PLA) e os polihidroxialcanoatos (PHA). O primeiro obtense a partir das plantas ricas en glicosa, como millo, soia ou cana de azucre, xa que está baseado no uso de substratos azucrados (normalmente de orixe vexetal) por parte de bacterias fermentativas. Y o segundo, o PHA, producido como material de reserva por bacterias, é no que se investiga en España.

De residuos a PHA
O Centro de Investigacións Biolóxicas do CSIC traballa na identificación dos xenes que produzan máis bacterias encargadas de xerar plásticos de tipo PHA, explica a investigadora Laura de Eugenio. Un equipo da Facultade de Farmacia da Universidade de Barcelona investiga "a reconversión de residuos en PHA", apunta a doutora María Ángeles Manresa.

Ademais dos recursos naturais, os plásticos teñen unha inesgotable materia prima en si mesmos. Henrio Sullivan dirixe unha fábrica de travesas de ferrocarril en Houston (EUA) e a súa particularidade é que son de plástico, e utiliza como materia prima pneumáticos, envases e todo tipo de lixo doméstico. Da mesma forma, Allen Jonjsma, de AgriPlas, especializouse en recuperar metros de cordeis para fabricar macetas de plástico, e Interface elabora alfombras 100% de plástico reciclado. E é que o téxtil é outro campo que se investiga neste mundo inesgotable. A marca Patagonia deseña chaquetas de montaña a partir doutras desgastadas, cortinas, cadeiras ou botellas.

Os biopolímeros son neutros en emisións
Bioplástico: os plásticos elaborados a partir de materias primas renovables, como plantas, son bioplásticos. Son neutros en emisións, xa que durante o crecemento da planta se absorbe o CO2 que despois se emitirá na fabricación.

Biodegradable: se o plástico se descompón de forma inocua e non é necesario unha tratamento é biodegradable. Por exemplo, en agricultura pódese arar o campo sen retirar os plásticos biodegradables para a sementeira. A biodegradación realízase mediante microorganismos como bacterias, fungos e algas, que transforman o plástico en substancias inocuas tales como CO2 e auga. Non obstante, non todos os bioplásticos son biodegradables e hai plásticos a partir de combustibles fósiles que son biodegradables.

Avances na Biomasa

A produción de enerxía eléctrica con biomasa é a enerxía renovable que máis beneficios sociais e ambientais xera.

Prodúcese traballo nas fases de produción e recollida da biomasa (sexa cultivo enerxético, biomasa residual agrícola ou biomasa forestal), nas fases de combustión de combustible (trituración empacado cribado), na fase de transporte a central ou almacén de transferencia, na xestión dos almacenamentos, na distribución ao cliente final, na construción e operación de plantas.

Aproveitando residuos forestais, cepas, vides, podas de oliveiral, podas de frutales,..estamos aproveitando a súa enerxía e contribuíndo a evitar queimas incontroladas e pragas no campo ao mesmo tempo que reducimos a nosa dependencia de fontes de combustibles foráneas.

A biomasa é polo tanto e con diferenza a enerxía renovable que máis achega para o desenvolvemento socioeconómico sendo ademais xestionable, pois non depende de se brilla o sol ou de se fai vento.

A utilización de biomasa con fins eléctricos é hoxe en día unha solución fiable se se vai acompañado dun equipo que conte con experiencia.

En FactorVerde, promovemos o emprego da biomasa como fonte de electricidade e desenvolvemos todos os pasos necesarios, ata chegar ao obxectivo final, vender kilowatios sostibles, verdes e útiles á sociedade A produción de enerxía eléctrica con biomasa é a enerxía renovable que máis beneficios sociais e ambientais xera.